Nín hao!
Blijf op de hoogte en volg Rosanne
05 September 2012 | Taiwan, Taipei
Op 31 augustus 2012 om 05.55 zette ik voor de tweede keer voet op Taiwanese bodem. Dit keer niet omdat ik moest wachten op mijn volgende vlucht, nee, nu was het omdat hier mijn reis door Azië ging beginnen.
Na tien uur in het vliegtuig gezeten te hebben, zonder te slapen, werd ik van mijn eerste dag in Taiwan nog niet intens gelukkig. Ik was vastbesloten om deze eerste dag, ondanks mijn slaapgebrek, goed te benutten. Nadat ik een douche had genomen en eten had gescoord bij de 7eleven, heb ik mijn Lonely Planet erbij gepakt en besloten om naar het National Palace museum te gaan. Dat betekende dat ik voor het eerst de metro hier ging gebruiken en ook voor het eerst een locale bus. De metro ging echt perfect, alles is naast Chinees ook in het Engels aangegeven. Het systeem is echt heel simpel en je hoeft nooit langer dan 5 minuten te wachten. De bus was helaas niet zo makkelijk want werkelijk alles was in Chinees. Toch is ook dat goed gekomen en ben ik veilig bij het National Palace museum aangekomen. Ik heb daar echt geniale jade kunstwerken gezien. Echt verbluffend wat mensen uit steen kunnen laten voort komen. 's Avonds was ik echt helemaal op door slaapgebrek en alle nieuwe indrukken en ben ik om 7 uur al in slaap gevallen.
Van tevoren had ik echt niet kunnen bedenken hoe geweldig mijn tweede dag in Taiwan zou worden. Ik ben met de bus naar Taichung gegaan om Elsie op te zoeken. Zij heeft ook in Tin Can Bay gewerkt en toen ik haar daar vertelde dat ik naar Taiwan zou komen, nodigde ze mij meteen uit! Samen met een vriend, Andy, heeft zij mij kennis laten maken met de Taiwanese cultuur. Ze namen me als eerste mee naar een nightmarket in Lakung voor een late lunch. Dat was echt ontzettend spannend want dat betekende dat ik echt Taiwanese eten ging proeven. Eerst hebben ze voor mij een bakje stinky tofu gekocht. De lonely planet wist daarover te vermelden dat het een erg locale snack is en de meeste reizigers er niet van houden. Maar goed, het werd voor me gekocht dus wie ben ik om dat dan af te slaan.. En lekker dat het was! Ik heb er echt flink van genoten en zag vervolgens de lunch helemaal zitten. Helaas was dat iets te enthousiast gedacht. Ze zijn hier namelijk dol op seafood en mijn lunch bestond dan ook uit oestersoep en oesteromelet. Laat ik nou net niet zo dol zijn op seafood. Dat was dus vooral proberen om het heel door te slikken en van de omelet alleen het ei gedeelte te eten. Ondertussen werd ik kei hard uitgelachen door iedereen die ook in die tent zat te eten want het eten met chopsticks had ik totaal nog niet onder de knie. Twee schattige kleine meisjes kwamen zelfs gewoon naast me staan en stonden gefascineerd toe te kijken hoe ik probeerde mijn eten naar binnen te werken. Vervolgens zijn we verder gewandeld over de markt en heb ik nog allemaal andere Taiwanese snacks uitgeprobeerd, waaronder een cow tongue cookie. Gelukkig verzekerde Elsie mij dat het alleen die naam had vanwege de vorm en niet vanwege de ingrediënten. ;) Na de markt zijn we naar Mo-Lu Lane gelopen. Vertaald in het Engels betekent dat Breast Touching Lane. Het is namelijk zo smal dat een man en vrouw elkaar niet konden passeren zonder dat de man de borsten van de vrouw aanraakte.
's Avonds zijn we naar een enorm drukke nightmarket in Taichung gegaan. Opnieuw waren er weer overal foodstalls, maar dit keer werd er ook heel veel goedkope kleding verkocht en daar werd ik echt heel blij van! Het enige probleem was dat ze, behalve in de dure winkels, niet aan maten doen. Ook hebben ze niet de gewoonte om de kleding in de winkel te passen en dus was het voor mij één grote gok. Gelukkig heb ik twee van de drie keer goed gegokt. :)
Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten met een blikje Taiwanees bier in Elsie's appartementje. Elsie wist mij te vertellen dat erg veel Taiwanezen Heineken veel lekkerder vinden, maar dat is erg duur. Ze was dan ook blij verrast dat ik hun bier erg lekker vond. ;)
Ik had Elsie verteld dat ik graag het Sun Moon Lake wilde zien want dat scheen volgens de Lonely Planet de moeite waard te zijn. Aangezien ik bijna als een prinses behandeld werd, reden ze mij de volgende dag uiteraard naar het Sun Moon Lake. Zelf waren ze er ook nog nooit geweest dus hadden we er alle drie zin in. Eenmaal aangekomen was het zoals ik eigenlijk al een beetje was gaan vrezen na twee dagen in Taiwan. Het was super druk en het was super vol gebouwd. Ik vind het werkelijk fascinerend om een totaal andere cultuur mee te maken, maar tot nu toe had ik niet het idee dat je voor natuurschoonheid naar Taiwan moet komen, hoewel het land in 1544 wel de bijnaam Ihla Formosa van de Portugezen heeft gekregen. Toch kan ik wel zien dat de Portugezen het toen die naam hebben gegeven, maar nu wonen er op dit eiland, dat kleiner is dan Nederland, nog meer mensen dan in Australië en dat heeft zo zijn impact.
Weer stonden overal foodstalls en ondertussen was me goed duidelijk dat eten echt een belangrijk iets is voor de Taiwanezen. Continu lopen ze met vlees op een stokje rond of één of andere snack. Ik heb die dag nog veel meer Taiwanese snacks uitgeprobeerd en één daarvan was een chickenwing met rijst erin. Het wordt alleen daar verkocht en het is ontzettend lekker. Met een boot zijn we over het meer gevaren en hebben we twee andere plekken langs het meer bezocht. Één van die plekken verkocht tea eggs. Dat zijn eieren die in een mengsel van black tea en mushrooms liggen te borrelen en het ziet er echt ranzig uit. Maar niets is wat het lijkt, want het was verrukkelijk. Thuis dus ook maar een keertje uitproberen. ;)
Na een lange autorit door verschrikkelijk weer waren we terug in Taichung en zorgde Elsie ervoor dat ik de juiste bus naar Taipei had. Net voordat de receptie sloot was ik terug in mijn hostel en plofte ik uitgeput maar zeer voldaan op mijn bedje.
Na tien uur in het vliegtuig gezeten te hebben, zonder te slapen, werd ik van mijn eerste dag in Taiwan nog niet intens gelukkig. Ik was vastbesloten om deze eerste dag, ondanks mijn slaapgebrek, goed te benutten. Nadat ik een douche had genomen en eten had gescoord bij de 7eleven, heb ik mijn Lonely Planet erbij gepakt en besloten om naar het National Palace museum te gaan. Dat betekende dat ik voor het eerst de metro hier ging gebruiken en ook voor het eerst een locale bus. De metro ging echt perfect, alles is naast Chinees ook in het Engels aangegeven. Het systeem is echt heel simpel en je hoeft nooit langer dan 5 minuten te wachten. De bus was helaas niet zo makkelijk want werkelijk alles was in Chinees. Toch is ook dat goed gekomen en ben ik veilig bij het National Palace museum aangekomen. Ik heb daar echt geniale jade kunstwerken gezien. Echt verbluffend wat mensen uit steen kunnen laten voort komen. 's Avonds was ik echt helemaal op door slaapgebrek en alle nieuwe indrukken en ben ik om 7 uur al in slaap gevallen.
Van tevoren had ik echt niet kunnen bedenken hoe geweldig mijn tweede dag in Taiwan zou worden. Ik ben met de bus naar Taichung gegaan om Elsie op te zoeken. Zij heeft ook in Tin Can Bay gewerkt en toen ik haar daar vertelde dat ik naar Taiwan zou komen, nodigde ze mij meteen uit! Samen met een vriend, Andy, heeft zij mij kennis laten maken met de Taiwanese cultuur. Ze namen me als eerste mee naar een nightmarket in Lakung voor een late lunch. Dat was echt ontzettend spannend want dat betekende dat ik echt Taiwanese eten ging proeven. Eerst hebben ze voor mij een bakje stinky tofu gekocht. De lonely planet wist daarover te vermelden dat het een erg locale snack is en de meeste reizigers er niet van houden. Maar goed, het werd voor me gekocht dus wie ben ik om dat dan af te slaan.. En lekker dat het was! Ik heb er echt flink van genoten en zag vervolgens de lunch helemaal zitten. Helaas was dat iets te enthousiast gedacht. Ze zijn hier namelijk dol op seafood en mijn lunch bestond dan ook uit oestersoep en oesteromelet. Laat ik nou net niet zo dol zijn op seafood. Dat was dus vooral proberen om het heel door te slikken en van de omelet alleen het ei gedeelte te eten. Ondertussen werd ik kei hard uitgelachen door iedereen die ook in die tent zat te eten want het eten met chopsticks had ik totaal nog niet onder de knie. Twee schattige kleine meisjes kwamen zelfs gewoon naast me staan en stonden gefascineerd toe te kijken hoe ik probeerde mijn eten naar binnen te werken. Vervolgens zijn we verder gewandeld over de markt en heb ik nog allemaal andere Taiwanese snacks uitgeprobeerd, waaronder een cow tongue cookie. Gelukkig verzekerde Elsie mij dat het alleen die naam had vanwege de vorm en niet vanwege de ingrediënten. ;) Na de markt zijn we naar Mo-Lu Lane gelopen. Vertaald in het Engels betekent dat Breast Touching Lane. Het is namelijk zo smal dat een man en vrouw elkaar niet konden passeren zonder dat de man de borsten van de vrouw aanraakte.
's Avonds zijn we naar een enorm drukke nightmarket in Taichung gegaan. Opnieuw waren er weer overal foodstalls, maar dit keer werd er ook heel veel goedkope kleding verkocht en daar werd ik echt heel blij van! Het enige probleem was dat ze, behalve in de dure winkels, niet aan maten doen. Ook hebben ze niet de gewoonte om de kleding in de winkel te passen en dus was het voor mij één grote gok. Gelukkig heb ik twee van de drie keer goed gegokt. :)
Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten met een blikje Taiwanees bier in Elsie's appartementje. Elsie wist mij te vertellen dat erg veel Taiwanezen Heineken veel lekkerder vinden, maar dat is erg duur. Ze was dan ook blij verrast dat ik hun bier erg lekker vond. ;)
Ik had Elsie verteld dat ik graag het Sun Moon Lake wilde zien want dat scheen volgens de Lonely Planet de moeite waard te zijn. Aangezien ik bijna als een prinses behandeld werd, reden ze mij de volgende dag uiteraard naar het Sun Moon Lake. Zelf waren ze er ook nog nooit geweest dus hadden we er alle drie zin in. Eenmaal aangekomen was het zoals ik eigenlijk al een beetje was gaan vrezen na twee dagen in Taiwan. Het was super druk en het was super vol gebouwd. Ik vind het werkelijk fascinerend om een totaal andere cultuur mee te maken, maar tot nu toe had ik niet het idee dat je voor natuurschoonheid naar Taiwan moet komen, hoewel het land in 1544 wel de bijnaam Ihla Formosa van de Portugezen heeft gekregen. Toch kan ik wel zien dat de Portugezen het toen die naam hebben gegeven, maar nu wonen er op dit eiland, dat kleiner is dan Nederland, nog meer mensen dan in Australië en dat heeft zo zijn impact.
Weer stonden overal foodstalls en ondertussen was me goed duidelijk dat eten echt een belangrijk iets is voor de Taiwanezen. Continu lopen ze met vlees op een stokje rond of één of andere snack. Ik heb die dag nog veel meer Taiwanese snacks uitgeprobeerd en één daarvan was een chickenwing met rijst erin. Het wordt alleen daar verkocht en het is ontzettend lekker. Met een boot zijn we over het meer gevaren en hebben we twee andere plekken langs het meer bezocht. Één van die plekken verkocht tea eggs. Dat zijn eieren die in een mengsel van black tea en mushrooms liggen te borrelen en het ziet er echt ranzig uit. Maar niets is wat het lijkt, want het was verrukkelijk. Thuis dus ook maar een keertje uitproberen. ;)
Na een lange autorit door verschrikkelijk weer waren we terug in Taichung en zorgde Elsie ervoor dat ik de juiste bus naar Taipei had. Net voordat de receptie sloot was ik terug in mijn hostel en plofte ik uitgeput maar zeer voldaan op mijn bedje.
-
05 September 2012 - 21:30
Mamsie:
Ha lieverd,
Wat een heerlijk verhaal weer! Ik kan niet wachten op de tea eggs :) xxxmamsie -
06 September 2012 - 07:55
Oom Peter:
Wat is het heerlijk om te lezen met hoeveel enthousiasme jij het reizen beleeft.
Er gaat een heerlijke positieve energie vanuit. Geniet nog even van het heerlijke avontuur.
Groetjes Oom Peter -
06 September 2012 - 10:57
Tante Ina:
Ha Rosanne,
Wat een belevenissen weer! Je durft wel hoor, al dat eten proberen. Ik hoop dat je toch nog echte schoonheid zult vinden in Taiwan. Geniet en wees voorzichtig! Liefs, tante Ina. -
06 September 2012 - 13:58
Hans Korpershoek:
Ha Roos,
Top dat je hier weer met regelmaat verslag doet! Dat leest en leeft heel lekker mee :-)
Gaaf dat je zo echt het locale leven en eten in duikt! Zo wordt je echt een wereldreiziger en -burger. Je zet ons zo aardig op ervaringsachterstand ...;-)
Veel plezier in Thailand! (volgens mij heel lekker eten daar)
PS ga jij internationaal voor ons koken na 8 nov?
Knuffel van je pa -
06 September 2012 - 22:07
Tante Jeanet:
Lieve Roos,
Ik ben even aan het bijlezen. Je familie contacten in Australie en dan ineens in een andere wereld, Taiwan.
Knap hoor hoe je er gelijk weer op uit gaat om er van alles te zien en te ontmoeten.
Een echte reizigster. Geniet er vooral van, maak er nog een mooie tijd van.
Groetjes van je tante -
08 September 2012 - 14:38
Tante Anja:
Ha Roos,
Fijn dat je goed bent aangekomen,
Ik vind het leuk dat je Linda weer ontmoet hebt, even bij kunnen praten,
Ik begreep dat het gezellig was.
Dit was weer een leuk verslag.
Je hebt weer van alles beleefd, geniet er maar van.
Groetjes,
tante Anja -
09 September 2012 - 07:20
Mirjam:
Hey roos!
Het blijft heerlijk al je avonturen te lezen/volgen!
Geniet er nog even lekker van!
Liefs, mirjam -
25 September 2012 - 11:33
Elselotte:
Hey Rosanne,
ik vind het echt heerlijk om je verhalen te lezen!
Je krijgt dan toch wel een beetje een beeld van de landen waar jij
bent geweest en dan krijg ik er helemaal zin in om zelf ook te gaan!
Veel plezier nog met de rest van je tijd daarzo!!
Liefs Elselotte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
