Hoog, hoger, hoogst!

Na twee dagen dikke lol met Elsie stond ik er weer alleen voor in Taiwan, maar nu zag ik het helemaal zitten want ondertussen was ik al aardig gewend aan het leven in het overbevolkte Taipei.

De eerste dag was ik overwelmd door de drukte in de stad, zoiets had ik echt nog nooit meegemaakt. Iedereen lijkt in een nieuwe glimmende auto te rijden, maar degenen die zich dat niet kunnen veroorloven rijden rond op scooters. Scooters zijn er dan ook in overvloed. Op een grote kruising staan er per stoplicht gerust iedere keer 100 te wachten om over te steken. Diezelfde hoeveelheid is er ook aan auto's, zo nu en dan zie je een fiets en langs de kant staat er meestal ook nog een aardige hoeveelheid mensen die zich te voet voort bewegen. Zittend in een bus of, tijdens de twee dagen met Elsie en Andy, in een auto hield ik regelmatig mijn hart vast want van het ene op het andere moment besloot de auto naast ons in onze baan te gaan rijden, kwam er vanuit het niets een scooter voorbij ons gecrosst en vloog de bus of de auto in drie seconden van de meest linkse rijbaan over drie andere banen naar de meest rechtse rijbaan om nog net aan de afslag te halen. Eng! Maar goed, nu was ik aan zowel het bovengrondse als ondergrondse (MRT, metro) verker gewend en besloot ik mijn ontbijt voor die dag wat verder weg te zoeken. Binnen no time was ik met de metro in het juiste gebied aangekomen, maar toen bleek dat ik totaal nog niet gewend was aan de kaarten, straatnamen en adressen in Taiwan. De kaarten die hier langs de weg staan zijn op z’n kop of op z’n kant of in ieder geval niet met het noorden naar boven, ben er nog steeds niet uit, en dat leverde nogal wat problemen op. Mijn Lonely Planet was namelijk niet gedetailleerd genoeg dus daar kwam ik ook niet veel verder mee. Uiteindelijk heb ik een 7Eleven gevonden waar ik met behulp van WiFi en Google Maps de weg heb gevonden. Om 1 uur ’s middags was ik eindelijk bij Grandma Nitti’s Kitchen aangekomen en heb ik voor het eerst in mijn leven in mijn eentje in een restaurant gegeten.
Na mijn enorm late ontbijt heb ik wat rondgewandeld door het 2/28 Peace Park waar zelfs schildpadden in het water rondzwommen en vervolgens ben ik met de metro naar Taipei 101 gegaan, het hoogtepunt en ook letterlijk het hoogste punt van mijn dag. De Taipei 101 was met zijn 508 meter tot in 2010 het hoogste gebouw ter wereld. De eerste paar verdiepingen zijn vooral leuk als je geld te veel hebt want het zit er vol met de meest dure designer shops. Op verdieping vijf kan je een kaartje naar de observatory kopen. Met een super snelle lift was ik in 37 seconden van de vijfde verdieping ineens op de 89e verdieping. Vanaf daar had ik een immens uitzicht op Taipei en ik ben lang genoeg rond blijven hangen om het donker te zien worden en alle lichtjes aan te zien gaan wat een nog gaver uitzicht gaf.
’s Avonds ben ik naar de Shilin Nightmarket gegaan, de grootste nightmarket in Taipei. Daar heb ik mijn avondeten gekocht bij een paar foodstalls en al lopend heb ik met chopsticks stinky tofu gegeten, ik voelde me echt een pro! ;) Uiteraard kon ik het niet laten om ook daar wat te kopen en dus was ik aan het eind van die dag twee tassen rijker. Ik had er namelijk ook al een in de Taipei 101 gekocht. xp

4 september. Mijn plan was om naar Jiufen te gaan en daarvoor moest ik een bus pakken vlakbij een groot foodcourt. Uiteraard was alles in Chinees en krijg ik het ’s ochtends niet voor elkaar om warm eten naar binnen te werken dus heb ik uiteindelijk maar lekker westers bij de Starbucks ontbeten. Na weer een tijd flink zoeken en overal vragen vond ik de miniscule bushalte naar Jiufen. Na een uurtje was ik er en had ik ineens een prachtig uitzicht op een berglandschap en een fel blauwe zee. Taiwan kon dus wel erg mooi zijn! Jiufen heeft allemaal schattige kleine straatjes met honderd verschillende winkeltjes en ook een grote tempel dus ik heb me wel zoet gehouden de rest van de middag.

Woensdag 5 september was alweer mijn laatste dag in Taiwan en die heb ik doorgebracht in de dierentuin. De Taipei Zoo is vooral bekend vanwege de twee pandaberen die ze gekregen hebben van China. Niet iedereen in Taiwan was daar blij mee vanwege China’s ‘panda diplomatiek’ en Taiwans wens om een volledig zelfstandig land te zijn. Uiteindelijk zijn ze er toch gekomen en leek mij het wel leuk om ze te gaan bekijken. Helaas slapen panda’s enorm veel en hadden ze precies hun middagdutje toen ik bij ze langs ging. Maar dat gaf niet want ik heb me stuk gelachen om de kameel die mij ontzettend duf en al etend tien minuten aan heeft lopen kijken. Ook de nijlpaarden waren fascinerend. Blijkbaar is het voor hen heel normaal om met z’n allen tegen elkaar aan leunend in het water te relaxen en ondertussen te poepen en met hun staart die poep te versprijden. Ietsjes later gebruiken ze dan dezelfde staart om datzelfde water over elkaar heen te splashen, lekker. ;)
’s Avonds heb ik mijn backpack weer vliegtuigproof gemaakt, lekker op de bank gehangen, gekletst met wat gasten die in Taipei gingen studeren, waaronder een jongen uit Nederland en vervolgens was het hoog tijd om naar bed te gaan. De volgende dag zou mijn wekker namelijk al om vier uur af gaan.

Opstaan die donderdagochtend was erg lastig. Ik was namelijk zo blij dat ik Dan weer ging zien dat ik die nacht praktisch niet heb geslapen. Ik heb m’n duffe hoofd toch naar de bushalte weten te slepen en ben op tijd op het vliegveld aangekomen. Om 07.25 steeg het vliegtuig op en was mijn Taiwan avontuur helaas alweer over.