Nieuw land, nieuwe avonturen!

Een bericht vanaf werkelijk de andere kant van de wereld! Precies 12 uur tijdsverschil! Verder bij jullie vandaan kan ik niet gaan. Dat geeft best een gerustgevend gevoel toch? ;)

Ik ben nu sinds een paar uur in Nieuw-Zeeland. Vanmorgen hebben we vroeg de wekker gezet zodat we alle tijd hadden om te eten, douchen, uit te checken en naar het vliegveld te komen. Maar goed dat we dat hadden gedaan want de airtrain, de trein die naar het vliegveld gaat, is voor 99% op tijd en wij zaten vandaag precies in die ene procent die vertraging had.
Eenmaal op het vliegveld hebben we lang gewacht om in te checken en toen dat eindelijk gebeurd was, zagen we ons vriendje Ruben weer! Dat was erg leuk :D
Achter de douane hebben we een tijd gewacht om te boarden. We hadden iets vertraging. Eenmaal in het vliegtuig zat ik heerlijk fijn naast een dikke ouwe stinkende Taiwanees. Gelukkig had iedereen gewoon z'n eigen schermpje dus heb weinig van hem gemerkt. De vlucht vloog voorbij. Heb gewoon een film aangezet en toen ie afgelopen was gingen we bijna landen. Ik zat trouwens naast het raampje dus ik heb weer genoten van de miniatuurautootjes en huisjes en mensjes.
Uit het vliegtuig dachten we weer even snel door de douanecontrole te lopen maar dat was dit keer wat anders. We hadden in het bos gewerkt dus onze schoenen waren vies, we hadden een tent bij ons en zelfs wat eten. Op naar de biosecurity. De schoenen moesten uit de tas en die waren gelukkig okay. Het eten hoefden we niet te laten zien want dat was alleen maar suiker, kaneel en zout. De tent was een andere geval. Die werd ingenomen. Gelukkig konden we die even later wel weer gewoon ophalen na een uitgebreide controle. Toen moesten onze tassen door de scanner. Michelle was prima maar ik had tween grote objecten onderin mijn tas waarvan de lender graag wilden weten wat het was. Ik kon me werkelijk niets bedenken dus moest ik mijn tas openmaken. Ik bedacht me ineens dat het mijn toilettas was dus zei ik dat maar ik moest het toch echt laten zien. Gelukkig was de meneer tevreden toen ie zag dat het toch echt alleen maar shampooflessen waren. Eenmaal door die lange douanecontrole heen wilden we gelijk een simkaart kopen maar vanwege belachelijke prijzen, matig netwerk en belachelijke pakketten hebben we dat niet gedaan en gaan we dat zeer waarschijnlijk ook gewoon helemaal niet doen. Dat betekent dat ik niet mobiel bereikbaar ben. Wel kan ik gewoon gebruik maken van WiFi op mn mobiel dus mail of Facebook gerust. Bel mij dus echt niet want mijn Telstra simkaart vindt dat ik nu in het buitenland ben dus moet ik dan ook betalen. Dat wil ik niet want het beetje beltegoed dat ik nog heb, bewaar ik graag voor noodgevallen.
Dat viel dus even tegen maar we hebben het stomme gevoel gewoon geprobeerd weg te eten bij de mac. Lukte niet helemaal dus toen zijn we op zoek gegaan naar vervoer naar de stad toe. Er was een shuttlebus en die heeft ons bij een goed hostel afgezet. Jammer dat ze alleen nog maar kamers hadden voor 65 dollar pn pp. Lichtelijk boven ons budget dus we hebben onszelf met onze backpacks tussen alle uitgaande mensen doorgewerkt en zijn het volgende hostel binnen gelopen. Fully booked! Dus nog weer een stuk verder lopen naar een ander hostel en daar slaagden we gelukkig wel. We hebben even onze spullen gedumpt en zijn naar de mac gegaan voor gratis WiFi waar we nu dus allebei onze blog bij zitten te typen. Voor de mac werden we trouwens aangesproken door een kiwi die werkelijk meer van de Nederlandse en Europese geschiedenis wist dan wijzelf, best fascinerend gesprek was dat. ;) Kiwi is trouwens gewoon de naam voor Nieuw-Zeelanders, gek volkje is het. Deze vijf weken beloven wat te worden!
Morgen komt onze Duitse vriend aan en zondag gaan we Michelles moeder en oma ophalen van het vliegveld en mee naar Michelles familie om rustig wat plannen te kunnen maken.
Tot zover mijn eerste update vanaf de andere kant van de wereld!

Dikke kus en knuffel!